رابطه بین شخصیت والدین و طرد و پذیرش کودکان توسط آنها

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین شخصیت والدین و پذیرنده و طرد کننده بودن آنها نسبت به فرزندانشان بود. بدین منظور نمونه ای متشکل از40 دختر و30 پسر از دانش آموزان سوم و چهارم ابتدایی به همراه والدینشان به روش نمونه¬گیری تصادفی خوشه¬ای چند مرحله¬ای انتخاب و پرسشنامه¬های neo_ffi و پرسشنامه طرد و پذیرش والدین (parq) بر روی آنها به مورد اجرا گذاشته شد. نتایج به دست آمده نشان داد که در دانش¬آموزان دختر میان دو عامل شخصیت وجدانی بودن و باز بودن نسبت به تجارب مادر، با طرد و پذیرش آن ها نسبت به فرزندان ارتباط معنادار وجود دارد. علاوه بر این، بین سه عامل شخصیت نوروتیزم، توافق و برونگرایی پدران، با طرد و پذیرش آن ها نسبت به فرزندان ارتباط معنادار مشاهده گردید. در دانش آموزان پسر، شخصیت برونگرایی مادران با طرد و پذیرش آن ها نسبت به فرزندان ارتباط داشته و چهار عامل شخصیت بازبودن، وجدانی بودن، نوروتیزم و توافق پذیری پدران با طرد و پذیرش آن¬ها نسبت به فرزندان رابطه داشت. در مجموع نتایج نشان داد که والدین با ویژگی¬های شخصیتی وجدانی، باز نسبت به تجارب، دارای توافق و برونگرا، والدینی پذیرنده و والدین با ویژگی¬های شخصیتی نوروتیزم والدینی طرد کننده می باشند.